Aidin Joodi- Muhammed Tiam -Be Khod Ai

Aidin Joodi- Muhammed Tiam -- Be Khod Ai

Truth has no color and no smell
It is not the rather ho-
No, it is not his
Not Cup and Cebu

No, I mean, not Mrydm,
Neither message nor Klamm,
Not Slamm not alaikum,
Neither Black nor Spydm.

If you're not Chnanm
Not that you have read Chnynm
And not in the way they said and heard
Neither land nor Smaym
No one Bstham chains and slave religion

Nor Srabm
You're not alone heart Shrabm Cup
Nor caught and Asyrm
Not Hqyrm
Nor Envoy old
Not every pub Khanqh mosque and poor
Neither hell nor heaven
Such Srshtm

Frankly you in sealed
Until someone hear this Secret G·hrbar world

Srvdnd what you're saying and the Annie
You killed your world

I do not know where that point of love
Your own Garden of Eden

Nor Srabm
You're not alone heart Shrabm Cup
Nor caught and Asyrm
Not Hqyrm
Nor Envoy old
Not every pub Khanqh mosque and poor
Neither hell nor heaven
Such Srshtm

I swear to you.
The secret is that you hear and you're not afraid of waking
Everyone in the abandoned house on Nnshyny
Except for its clear light Shshە
No death wish
Flowers and a Nchyny
Not a minor
Not that such water bodies Sbvyy
Avyy their own Avyy
Bhkhvday

حقیقت نه به رنگ است و نه بو،
نه به های است و نه هو،
نه به این است و نه او،
نه به جام است و سبو

نه مرادم نه مریدم ،
نه پیامم نه کلامم،
نه سلامم نه علیکم،
نه سپیدم نه سیاهم.

نه چنانم که تو گویی
نه چنینم که تو خوانی
و نه آنگونه که گفتند و شنیدی
نه سمائم نه زمینم
نه به زنجیر کسی بسته‌ام و بردۀ دینم

نه سرابم
نه برای دل تنهایی تو جام شرابم
نه گرفتار و اسیرم
نه حقیرم
نه فرستادۀ پیرم
نه به هر خانقه و مسجد و میخانه فقیرم
نه جهنم نه بهشتم
چُنین است سرشتم

به تو سربسته و در پرده بگویم
تا کسی نشنود این راز گهربار جهان را

آنچه گفتند و سُرودند تو آنی
خودِ تو جان ِ جهانی

تو ندانی که خود آن نقطۀ عشقی
تو خودت باغ بهشتی

نه سرابم
نه برای دل تنهایی تو جام شرابم
نه گرفتار و اسیرم
نه حقیرم
نه فرستادۀ پیرم
نه به هر خانقه و مسجد و میخانه فقیرم
نه جهنم نه بهشتم
چُنین است سرشتم

به تو سوگند
که این راز شنیدی و نترسیدی و بیدار شدی
تا بر در ِخانۀ متروک هرکس ننشینی
و به‌ جز روشنی شعشعۀ پرتو ِ خود
هیچ نبینی
و گل وصل نچینی
نه که جُزئی
نه که چون آب در اندام سَبوئی
خود ِ اویی , خود اویی
به‌خودآی